شب اداري دو نوع است:

-شب ادراري اوليه بيشتر جنبه ارثي دارد و از ابتدا بوده و قطع نشده است.

-شب ادراري ثانويه بعدها در اثر يک عامل به وجود مي آيد.

درباره شب ادراري ثانويه حتما بايد علت اصلي درمان شود، مانند درمان عفونت ادراري، رفع سندرم‌هاي خودايمني و بيماري‌هاي آلرژيک، درمان بيماري‌هاي متابوليک مثل ديابت و... . براي اصلاح اين مشکل، قبل از هرگونه دارودرماني، بايد اقدام به رفتاردرماني کرد و اين امر مستلزم همکاري والدين و کودک، هر دو است.

براي درمان اين مشکل در کودکان به توصيه هاي زير عمل کنيد:

1- مراجعه به پزشک متخصص ارولوژي براي انجام معاينات جسمي و انجام آزمايش هاي پزشکي (انگل، کليه، اسفنکترها، مثانه، اوره و...) .

2- مراجعه به روان پزشک کودک

3- استفاده از تشک هشداردهنده (زنگ دار) براي بيدار شدن کودک هنگام تخليه ادرار (اين تشک ها را مي توانيد از داروخانه تهيه کنيد).

4- خوراندن مايعات زياد مثل آب، چاي، آب ميوه، دوغ و... به کودک طي روز براي افزايش حجم مثانه.

5- فاصله بين مراحل ادرار کردن: کودک نبايد با فاصله کوتاهي پس از مصرف مايعات ادرار کند و اين زمان بايد به مرور افزايش يابد.

6- رعايت رژيم غذايي خاص: کودک نبايد از مواد تحريک کننده مثل ادويه جات، فلفل، سرکه، نوشيدني هاي گازدار و افزودني هاي خوراکي به مقدار زياد استفاده کند. از خوردن نوشابه‌هاي داراي کافئين هم جدا خودداري شود.

7- آموزش آداب توالت: در اين زمينه پشتکار و حوصله والدين شرط اول است و بايد با روش هاي شکل دهي رفتار همراه با تشويق و تقويت، اين آموزش ها داده شود. تغيير محيط و فضاي توالت براي کاهش استرس کودکاني که از رفتن به دستشويي امتناع مي کند توصيه مي شود. در اين ارتباط استفاده از تکنيک هاي تشويقي ضروري است.

8- ورزش: در ورزش، بيشتر تحريک و تقويت عضلات مثانه مد نظر است. چند نوع ورزش پيشنهاد مي شود: الف : ورزش دراز و نشست ب : کودک مي ايستد دست هايش را جلو مي برد و ده بار مي نشيند و بلند مي شود (تکرار 4 بار در روز). ج : کودک ورزش شنا را ده بار انجام مي دهد (حداقل 4 بار در روز تکرار شود).

9- چند ساعت پس از آن که کودک خوابيد، حتما او را بيدار کنيد تا به دستشويي برود. اين کار بهتر است 3 ساعت پس از خواب انجام شود. مراجعه به مشاور روان درمان براي استفاده از تکنيک هاي تغيير رفتار و شرطي سازي کمک زيادي به کاهش شب ادراري کودک مي کند.

10- استرس هاي رواني، اجتماعي و عوامل اضطراب زا مي تواند نقش مهمي در بروز شب ادراري داشته باشد. بايد اين عوامل به حداقل ممکن کاهش يابد. براي اين منظور ترس هاي کودک را شناسايي کنيد و براي رفع آن ها با مشاور در تماس باشيد. ايجاد آرامش براي کودک به منظور کاهش تنش و استرس يکي از گام هاي مثبت براي رفع مشکل کودک است. گفتن داستان، حرف زدن با کودکان، بازي با او، تفريح و قرار دادن او در محيط هاي شاد از عوامل ايجاد آرامش در کودک است.

11- خجالت، کم رويي، گوشه گيري و احساس افسردگي از جمله عوارض رواني شب ادراري است که موجب افزايش اضطراب کودک و در نتيجه تاخير در درمان او مي شود. سعي کنيد مشکل کودک را به رويش نياوريد و به او اطمينان دهيد که مشکلش قابل درمان است.

12- کودک را در صورت شب ادراري توبيخ نکنيد.

13- کاهش و يا مصرف نکردن مايعات پس از ساعت هفت عصر توصيه مي شود.

14 ـ قبل از رفتن به رختخواب، حتما کودک را به دستشويي ببريد تا مثانه اش را کاملا تخليه کند.

15 ـ تشک او را با رويه ضد آب پوشانده و در اتاق از بوگيرها يا خوشبوکننده‌هاي هوا استفاده کنيد تا اگر شب ادراري اتفاق افتاد باعث آزار بيشتر کودکتان نشود.

16 ـ بايد به کودک آموزش داد تا به ميزان دريافت مايعاتش در شب توجه کند و به هنگام تخليه ادرار، مثانه را کاملا خالي کند.

17- بايد به کودک آموزش داد تا به هنگام تخليه ادرار، مثانه را کاملا خالي کند.

18 ـ کودک بايد در طول روز مثانه را منقبض کند تا بتواند زمان بيشتري ادرار خود را نگه دارد.

19- کودک را متوجه کنيد که پس از شام مصرف مايعات را به حداقل برساند تا ادرار کمتري توليد شود. براي اين منظور بهتر است که شام کودک بدون نمک باشد.

20- از تنبيه کودک و به کار بردن روش هاي سخت گيرانه جدا خودداري کنيد. پس از اقدامات فوق در صورت عدم موفقيت براي کنترل شب ادراري مي‌توان درمان دارويي را زير نظر پزشک متخصص شروع کرد، اما بايد توجه داشت که آموزش مهارت کنترل ادرار از درمان دارويي مهم‌تر است، زيرا معمولا با قطع دارو، شب ادراري مجددا عود مي‌کند.

منبع: drrezaie